英 ['səʊnənt]美 ['sonənt]
adj. 有浊音的;声音的n. 浊音;有声音;有声字母
adj. 有浊音的;声音的
n. 浊音;有声音;有声字母
sonant (adj.)
1846, from Latin sonantem (nominative sonans), present participle of sonare "make a noise," (see sonata). As a noun from 1849.
相关汉字笔顺: